Question 1

معنی نشیب و فراز در لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا · Accepted Answer

پست و بالا. دشت و کوه. سهل و جبل:، رسیدند زی شهر چندان فراز، سپه خیمه زد در نشیب و فراز.، رودکی.، شهریاری که گرفته ست به تدبیر و به تیغ، از سراپای جهان هرچه نشیب است و فراز.، فرخی.، ز مشکلات طریقت عنان مپیچ ای دل، که مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز.، حافظ.، روندگان طریقت ره بلا سپرند، رفیق عشق چه غم دارد از نشیب و فراز.، حافظ.،، سختی و سستی. خوب و بد. پست وبلند:، یکی کار پیش است و رنج دراز، که هم با نشیب است و هم با فراز.، فردوسی.، که هر کس که دید آن دوال و رکیب، نپیچد دل اندر فراز و نشیب.، فردوسی.، که دارد زمانه نشیب و فراز.، فردوسی.، کیت فهم بودی نشیب و فراز، گر این درنکردی به روی تو باز.، سعدی.، - درنشیب و فراز گشته، آزموده. مجرب. (یادداشت مؤلف) :، به همدان گشسب آن زمان گفت باز، که ای گشته اندر نشیب و فراز.، فردوسی

Question 2

معنی نشیب و فراز در فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین · Accepted Answer

پستی و بلندی

معنی نشیب و فراز - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما